Να πάρω στο παιδί μου tablet ή pc με video games ακόμη κι αν κινδυνεύει να εθιστεί;

Ο στόχος σου είναι, να βοηθήσεις το παιδί σου, στον αναπροσδιορισμό του μέρους του εγκεφάλου του, που αρχίζει να συσχετίζει την απόλαυση με την οθόνη!

... και η δουλειά σου ως γονέας είναι, να διδάξεις τα παιδιά σου, ότι η πραγματική αξία ενός ανθρώπου, δεν προέρχεται από την οθόνη και την ικανότητα να παίζει άριστα κάποια video games .

  

Από το Γιώργο Δροσουλάκη

Στον εννιάχρονο γιό μου, τον Αχιλλέα, αρέσουν τα video games όσο και στα άλλα παιδιά της ηλικίας του. Επικίνδυνα εθιστική δραστηριότητα.

Στην προσπάθειά μου να αποφύγω το σύνδρομο της στέρησης, κατέληξα σε μια συμβιβαστική λύση ... συμφωνήσαμε, ότι για όσο χρόνο αφιερώνει μπροστά στο screen, θα αφιέρωνε ισόποσο χρόνο, σε δραστηριότητες με πραγματικούς ανθρώπους, θα μάθαινε δεξιότητες επικοινωνίας και θα εργαζόταν στην ανάπτυξη της συναισθηματικής του νοημοσύνης (δεν χρησιμοποίησα εξ αρχής αυτούς τους όρους με ένα εννιάχρονο παιδί).

Ήταν μια καλή εξίσωση και μας βοηθά αρκετά η έφεσή του, στις αθλητικές δραστηριότητες.

Όσο πιο πολύ παρακολουθώ αυτή την εξέλιξη, τόσο αντιλαμβάνομαι μια σχεδόν κρυφή πραγματικότητα.

Το πραγματικό πρόβλημα με τον κόσμο του videogaming δεν είναι τα παράπλευρα προβλήματα στην φθορά της όρασης ή της παραμέλησης των σχολικών εργασιών.  

Το πρόβλημα με το screen gaming προκύπτει από την τεχνητή αντικατάσταση αυτού που στην δική μου γενιά, ήταν μέρος της κοινωνικής, σωματικής και πνευματικής ανάπτυξης.

Η υπερβολική ενασχόληση με τα video games μπορεί να ικανοποιήσει ΤΕΧΝΗΤΑ την φυσιολογική ανάγκη να κάνουμε φίλους ή σχέσεις, και μπορεί να αντικαταστήσει την ανάγκη φυσικής δραστηριότητας και συμμετοχή στον αθλητισμό.

Η ανάγκη όλων των παραπάνω, προέρχεται από το κίνητρο της επίτευξης ενός στόχου.

Η έντονη ενασχόληση με τα video games συνήθως κατευνάζει την ανάγκη επίτευξης στόχων μέσω άλλων δραστηριοτήτων. Αυτό σημαίνει ότι ένας αποτελεσματικός τρόπος να βοηθήσω το παιδί μου, είναι να τον κατευθύνω σε εξωτερικά ερεθίσματα (π.χ. εκμάθηση σκάκι) και να τον εμπλέξω προφορικά στην έκφραση των δικών του απόψεων.

Κάνε του ερωτήσεις που απαιτούν συσχετισμό εμπειριών, σε ένα άλλο περιβάλλον.

Πάρε το παιδί σου μια βόλτα και ρώτησέ τον για τις μελλοντικές του φιλοδοξίες. Η κατεύθυνση του μυαλού του, σε αυτό τον τομέα (το μέλλον) εστιάζει την σκέψη του, στο τι μπορεί να πετύχει εκτός του χώρου, της ψηφιακής του ψευτο-πραγματικότητας.

Αν διαπιστώσεις δείγματα εθισμού, πρόσφερέ του ενδιαφέρουσες εναλλακτικές δραστηριότητες  

Όταν διαπιστώσεις δείγματα εθισμού πρότεινέ του την συμμετοχή σε εναλλακτικές δραστηριότητες, δείχνοντάς του ότι υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα που τα video games δεν προσφέρουν. Μπορεί να είναι μια επίσκεψη στον ζωολογικό κήπο, αλλά ακόμη καλύτερα, αν η δραστηριότητα είναι επαναλαμβανόμενη, π.χ. η συμμετοχή του σε ομαδικό άθλημα, εκτός από το παιχνίδι συμπεριλαμβάνει και εκδρομές σε γειτονικές πόλεις για τους αγώνες.

Ο στόχος σου είναι, να τον βοηθήσεις στον αναπροσδιορισμό του μέρους του εγκεφάλου του, που αρχίζει να συσχετίζει την απόλαυση με το screen. 

Παίξε το παιχνίδι στον υπολογιστή μαζί με το παιδί σου! 

Δείχνοντας το άρθρο μου, σε ένα σχολικό σύμβουλο, ο φίλος μου επεσήμανε την δυσκολία των περισσότερων γονέων, να αρχίσουν μια τέτοια συζήτηση με τα παιδιά τους.

Με πληροφόρησε ότι πολλά παιδιά, δεν είναι έτοιμα για ένα τέτοιο "σενάριο" επικοινωνίας. 

Υποθέτω ότι υπάρχουν πολλοί γονείς που εμπίπτουν σε αυτό το σενάριο.

Αυτό που προσωπικά εφάρμοσα, και είχε μια σχετική επιτυχία, ήταν ότι έπαιξα το παιχνίδι κι εγώ.

Ο στόχος είναι, να γεφυρώσεις όσο πιο πολύ γίνεται το τεράστιο χάσμα, που έχει η γενιά των π.χ. baby boomers  (η δική μου) με την γενιά των Generation Z (γεννηθέντες μετά το 2000).

Μην ξεχνάς ποτέ, ότι το χάσμα μεταξύ των γενεών, των σημερινών γονέων και των παιδιών τους, είναι το μεγαλύτερο που υπήρξε ποτέ στην ιστορία, διότι οι "Generation Z's" μεγαλώνουν με την κουλτούρα μιας τεχνολογίας (video  games , internet , κινητά τηλέφωνα κτλ) που τα παιδιά της δικής μου ή της δικής σου γενιάς, δεν είχαν καν. 

Ο πρωταρχικός σου στόχος λοιπόν είναι το κτίσιμο μιας αληθινής σχέσης και θα το πετύχεις μόνο αν καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει στον κόσμο (έστω τον εικονικό κόσμο) των παιδιών σου.

Αφιέρωσε λοιπόν λίγο χρόνο να παίξεις μαζί του το video game . 

Δυο τελευταία λόγια

Πρόσφατες μελέτες αποκάλυψαν, ότι για την υπερβολική κατανάλωση video games  , σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι γονείς.

Αυτό με έκανε να παραδεχτώ την πικρή αλήθεια, ότι το να διαμαρτύρομαι στο παιδί μου, είναι μάλλον ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ.

Άρχισα λοιπόν να συμμετέχω στο video gaming   απλά και μόνο, για να γίνω μέρος της ζωής του παιδιού, σε μια δραστηριότητα που δεν καταλάβαινα μέχρι τώρα.

Ως διαφημιστικός κειμενογράφος (copy   writer ) μου έγινε απόλυτα σαφές, ότι το ψυχολογικό ζητούμενο που επιδιώκουν τα παιδιά μέσω των ηλεκτρονικών παιχνιδιών είναι το να αισθανθούν ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ.

Η δουλειά σου ως γονέας είναι, να διδάξεις τα παιδιά σου, ότι η πραγματική αξία ενός ανθρώπου, δεν προέρχεται από την οθόνη και την ικανότητα να παίζει άριστα κάποια video games . 

Επωφεληθείτε από την εμπειρία του Γιώργου Δροσουλάκη... Ρωτήστε τον!

Έχετε απορίες για τις εξετάσεις Lower; ... Χρειάζεστε διευκρινήσεις στις αναπάντητες ερωτήσεις σας; Θα σας απαντήσει σε 48 ώρες... ΔΩΡΕΑΝ!  ΕΔΩ!